Osmanlı Dönemi Şairleri

-KEMALPAŞAZADE

Devrin Kadılarındandır,

Yaş döküp kan ağlayup ol mahı cüst-ü cudayım
Hizmetim eksik değil geh oddayım geh sudayım

-MOLLA VELİYÜDDİN

Devrin Kadılarındandır,

Kati gönülden şikayetler kılur dil gamzene
Gör niçe divanedir kim uğrıya taş atdırır
Zülf-ü siyah olmasa yüzünde 'acep olmaz
Ol cennet-i firdevs dürür anda şeb olmaz

-TÜTÜNSÜZ AHMET BEY

Dönemin ünlü Sancak Beylerindendir. 

Saçın miski ile anber karışmış
Lebb-i la'lünile sükker karışmış
Sanasın ergüvandır la'l-i nabı
Ten-i siminine ahmer karışmış

-BAHŞİ

Kadılar Sınıfındandır.1635 yılında ölmüştür. İstanbul'da deniz kıyıısndaki meyhanelerin birinde içki içeken , Sultan Ahmet Han kayık ile o yerden geçtiği sırada

içkinin de etkisiyle Bahşi,Bir Kadehimiz iç padişahım aşkına diye nara atıp yanıdakilerinde onunla aynı dili konuşunca taş gemisine konur.Bir süre sonra serbest bırakılır,

Çekersin yar tenhaya mücerred seyre gelmezsin
Rakiba sen hele kuy-i nigara hayra gelmezsin

-HÜSEYİN ÇELEBİ

Pervane zade demekle bilinirdi. Sipahi sınıfında olduğu için Hafız Paşa 1622 yılında Bağdat'ı kuşattığında berabergidip,dönüş sırasında Araplar elinde can vermiştir.

Gülşen-i hüsn içre cana kametin serv ü nihal
Arızın verd-i mutarra gözlerin nergis misal
Hakden ref'et Hüseyni behdeni şahım meded
Hicr-i pabusunla gayet oldu zira paymal

-REVANİ

Adı İlyas'dır.Yavuz Sultan Selim Trabzon'da şehzade iken onun meclisine girip kıymet kazandıktan sonra üzerinde değerli bir şey bulunup elinden alındı.Kendisi de Arabistan yolunu tuttuğunda,padişah, yağtığına pişman olup yoldan döndürmüş,od da bir gazel demişti.Malta budur

Ne 'acep gerdiş-i alem ne' azab devr-i felek
Bir dem içinde bile vardı otuz yıllık emek

-ŞİFAYİ

Gülşeni tarikatındandır. Mühür yapan Derviş Baki olarak tanınır.

Ah-ı 'ışkın vezir-i kardanıdır gönül
Mülk-i Rum'un Hakk bu kim sahib-kıranıdır gönül
Okların gözler o hun-rizin şikaf-ı sinede
Ey Şifayı kal'a ten didebanıdır gönül

-VALİHİ EFENDİ

Edirne Selimiye Camisinde ilk vaaz ona nasip olmuştur.Şiirleri aşk ağırlıklıdır.Bir gün Va'iz kürsüsünde 

va'z ederken gönül bağı olan güzel ile bir rakibi konuşarak
camiye girip tam kürsünün karşısına otururlar.Teklifsizce sohbete başlayınca"Gayr ile görsem seni, gayret helak eyler beni" deyişinde olduğu gibi, va'ız ın efendinin sabrı ve kararı tükenip sözlerini karışdırarak sonunda kendini tutamaz duruma gelir.Rakibin,karşı koyma gücü yetmeyip hemen kapıdan kaçar.

Mariz-i 'ışkınam derman bana sen şaha kalmışdır.
Yetişin derd-i'ışkınla işim Allaha kalmışdır.